erouy.ru

Сен менинг қотилимсан,Севги...... (2-sahifa)

Birinchi marta

йукми, хали унинг калбига севги куп мехмон булади Оташ. Сенга унинг шунчаки хаваси бу. Отабек илтимос кечир.

Шундай деб кулидаги гулларни тутказди. Иккисиниям узига кайтариб Отабек индамай кучага чикиб кетди.

Мана сунгги кунгирок хам жиринглади. Жахонгир Отажоновнинг хам «Синифдош киз» кушиги янграр барча ёшларни кунглини уртарди.…

Нодира Отабекни олдига келиб кулидан аста ушлади. Кулига алвон гулларни кайтарди..

-Сенга келтирган тук атиргулимни барибир олмайсан…Мани гулларим хамиша узимда колса керак…Ма ол гулларингни бера кол Мадинага. Шу охирги кун хеч булмаса ман билан булсанг буларди, уни хар куни курасан-ку…Лекин такдир деган нарса бор Отабек, Худо билар нима булади, уялиб колмасанг булгани..

Шундай деб кулидаги гулларни пастга каратиб силкиганча нари кетди.

Мадина узокдан куринди. Отабек чопиб бориб кулига алвон гулларни топширди. -Кейин гаплашамиз Мади, хапа бума хуп деб уртоклари олдига кетди.

Болалар билан йигилиб кафега нишонлашга кетишга чогланишди. Дарвозадан чикаетиб оёгини тагида мактаб ховлисидан то катта йулгача сочилиб ётган алвон гуллар баргларини куриб хайрон булди. Гуллар куп-ку биронтаси сочгандур деган хаёлда уртоклари даврасида гул япрокларини босиб дарвозадан чикди-ю узокдан уйига кетаётган Мадинага кузи тушди…

Мадина кулидаги алвон гулларни бирма бир йул буйлаб япрокларини юлиб-юлиб сочиб борарди.

-Тоба килдим, сал пал бор шу мишкингда ули агар.

Нодиранинг гапидан сесканиб кетган Отабек парво килмай мошинага утирди. Майли хафа булган, келиб кунглини кутарарман деган фикрда болалар билан кафега кетишди.

Кафеда баданга кирган шампан виноси Отабекни кунглини сал юмшатди. Айёр ва шаддод Нодиранинг арабча хиром этишлари, ёнига келиб кузларини сузиб уйнашлари негадур жуда ёкарди.

Нодира узун сочларини ёйиб олганди. Мактабда хеч ким уни хали сочини урилмаган холда курмаганди, унинг сочлари табиий жингалакрок тусда, бирам ярашган, нозланиб товланаетган баданига илондек чирмашиб жиловланадиган сочлари шаршара каби энди мавжланарди.

Видео тасмага ва расмларга уларнинг уйинлари, бирга тушган «белый танец»лари тушди хам.

Отабек ва Нодиранинг бирга тушаётган ракслари, ва сармаст холдаги жудаям якин хатти харакатлари, сузлашишлари синифдошларини хайратланартирарди.

Айни кизиган пайт, Нодира Отбаекнинг олдидан утиришга утаётган пайт хазиллашиб тиззасига утириб олиб бир кули билан кучоклаб кузларига термулиб колди. Отабек эса кафенинг кириш эшигига галати караб колди. Нодира угирилиб каради-ю ранги кув учиб баданидан совук тер чикиб кетди.

-5-

«Дафтарим, дафтар,

Ёзай хар сафар.

Тугамас сирлар,

Юрагим тиглар.

Утар кун ойлар,

Кетидан йиллар.

Качон мукаррар,

Мен кутган зафар?

Дафтарим, дафтар,

Сирдош хар сафар.

Качон дардларим,

Булар мухтасар?...

Отабек билан гаплашмаяптганимга хам мана уч йил булаяпти. Уша охирги кунгирокдаги Нодиранинг гаплари мени дахшатга солган эди. Билмадим ман учун бунака нарсалар дахшатли ва куркинчли эди. Негадир ман уялардим. Балки ёшман, балки билмадим, лекин уша навруздаги келин ролини уйнаганимда Отабекни кулини биринчи маротаба ушлаганимдаёк титраб бир холга келгандим.

Бу ёкда Нодиранинг бу гаплари…билмадим негадур куркаман, Отабекни у билан шундай ахволда хатто тасаввур этишга.

Сесканиб кетаман, кизариб кетаман, йиглагим келади…яшагим келмайди…

Шундан кейин Отабек бегубор кушним, сирли сирдошим, ва мен хаёлимда куз унгимда ёшликдан тасвирланиб келган уша хеч кимга ухшамас йигит бир вактнинг узида кандайдир куркинчли одамга айланганди гуё.

Мана уч йил-ки хар кеча деворим такиллайди, дераза олдига бораман-у узимни курсатмайман. Отабек булса гапиргани гапирган. Эрта тонгда хам уйготиб хайрлашади. Кечаси яна гапираверади, кун кандай утганини-ю, мани согинганини-ю.. Хайронман, каердан биларкин ман эшитиб туришимни? Узига узи гапираётгандек булмасмикан? Йуууук..сезади у…билади…

Яхшиям киш кунлари бор, булмаса тик оёкда туравериб чарчайман. Бошка йули бор шунда, бизни ажратиб турган ягона деворда электр токи жойлашган тешикча бор, такиллатиб кейин утирволиб шу тешикка гапирвуради, гапирвуради…Ман булсам тешик олдида деворга суяниб утириб бошимни деворга суяб, шифтга караб эшитвураман..эшитвураман..гохи шу ахволда ухлаб хам коламан.

Ухлаб колмадингми?- деган сузидан уйгониб кетаман.

Сезади мугомбир…

Гохи бирон бир юмуш билан чикиб кетиб кайтиб келсам…халиям гапирвотган булади…Факатгина хонамдаги кичик чирокчани учиришим билан хайрли тун тилаб узиям ухлиди. Тешикдан унинг коронгу хонасига чирок нури тушиб туради-да.. Нодира тугрисида гапириши билан шартта чирокни учириб куяман. Деворни кули билан бир уриб бир нарсаларни тунгиллаб ухлиди кейин. Нодира хакида канча харакат килмасин барибир гап такалаверади. Чунки учинчи йил хам Отабек узи хохлаган Дипломатия институтига киролмагач ишсиз юриб, Нодиранинг таклифи билан у укиётган СамПи институтида бош врачга хайдовчи булиб ишга кирган. Хар куни бир бирини куради, лекин кам гаплашади..Мани эса кам куради..лекин куп гапиради…

Кундуз кунлари кучада куришиб колсак худди бегонадек утиб кетаман..факатгина унинг мунгли нигохлари кетимдан кузатишини юрагим хапкириб сезаман.

Кеч келишини шунака ёктирмайман…бошка тарафдан шунаканги кутаман…У эса гапираверади..гапираверади…хонамга сигарета тутуни кираверади…чакишниям урганиб олган..айтиши буйича мени овозимни эшитмаганидан сик,илганиданмуш…

Мен эса факат жим…гохи кулгуимни зурга тийиб..гохи кузимдан дув дув ёш окиб эшитавераман эшитавераман…Унга бермокчи булган жавобларимни, айтмокчи булган сузларимни сирдошим сенга ёзавераман…ёзавераман….

Отабекни айтиши буйича уша охирги кунгирокда дилимни огритишгани учун Худо унгаям Нодирагаям яхшигина кафеда жазолаганмуш. Нодиранинг хуштори келиб Отабек билан урушиб котта туполон булиб бир бирини уриб милициягачан тушишган. Яхши маъмурий жазо куллашган. Лекин барибир Улугбек билан душман булиб колишди. Хар куни у Нодиранинг ёнига келиб тураркан.

Кеча Отабекни военкоматга чакиришибди…кетаман деди…сал колди гапирворишимга. Энди шу бормиди манга? Нима килсамийкан?»

Тонг дилимни этди машраб,

Маглуб булди согинчим.

Сен мени гар эслар булсанг,

Тушлар булар овунчим.

Кунгил юзсиз, сени истаб,

Чорлар хар тун армоним.

Калбимга ишончлар тушаб

Тонг уйготар орзуим…

Бу Сенга!

Атадим Сенга!

Ёздим Сенга.

Сенга ва факат Сен учун.

Лекин буни... Сен хеч качон билмайсан хам...укимайсан хам... Кизик-а? галатими? йук...

Хаётда шунака нарсалар сероб, сезамизу билмаймиз, биламизу айтмаймиз...

Жимсан...Мен хам жим...шундайин яшаймиз, нигохни нигохга кадаб ва ундан бегоналарча кочиб, шундайин утиб кетамиз хаётга нишона булиб, башарият конунидир бу, ишк аламида яшаймиз кар, кур ва соковдек...

Кузи басирлар аввалги хаётларида шундайин мухаббатга мубтало булиб Аллохга илтижо килган булса керак...Сени учратиб севиб севилмаганимдан кура кур булиб тугилсам яхшимасмиди дея...

Ширк ми? Гунох килдим-а?

Севгининг узи гунохдир балки? Нега унда бунчалар муъжаз? Бунчалар ширин?.......ва шунчалар разил.......кабих.....

Жимсан...уртайсан мени…мен учун сен соков...кар...курсан...астагфируллох... Нега мен билан шунчалар ногиронсан?

Ман-чи? Сени кур кузларингда...кимман?

Хамоно жимсан...сокинлик каби... шундайин утиб кетамиз...

Шундайин яшаб, шундайин утиб кетамиз, орият камрови-ю армонли мухаббат исканжасида...

Отабек кетар чоги охирги умид билан пастдан туриб деразага бокди…Балки кузатар, хеч булмаса бир киё бокар деган умидда.

Неча кундан бери хайрлашади дераза оркали, хат ёзишини ва Мадинадан жавобни кутишини тайинлаганди. Индамайди Мадина. Кучага чикаётиб кетвомман Мади илтимос кузатиб чик деганди. Йук…

Энди мошина томон кадам куйганди хам-ки деразадан алвон алвон гул барглари туша бошлади…худди корга ухшайди…кип кизил кор…деразадан Мадинанинг охиста хайр дея силкинаётган куллари куринди холос…

-Мадииии!!! Хайр!!! Мадииииш!!! Ман келаман кутгин хуууп?! Ма…дииишшш.. Тепага караб бор овози билан бакираётган Отабекни сунгги сузлари томогидан зурга чикди…бир нима тикилгандек кузларига ёш куйилди…

Уч йил бадалига мана биринчи бор Мадина унга эътибор каратганди..бир хурсанд булса бир йиглагиси келарди. Шунинг учун хам гапира олмади шурлик бошка.

Шу уч йил ичида Отабек узини хонасида гуё камок камерасида, узига узи гапираетган махбусдек хис килиб, мана, кетар чоги жавобини олиб, хам хурсанд, хам аламда эди… Биргина инсоннинг сухбатидан айро Отабек, гуё узга мамлакатга тушиб колгандек ва ундаги инсонлар у билан умуман бошка тилда сузлашаётгандек эди. Уч йил шу тарика утди. Энди яна айрилик…Ишкилиб хат ёзса булгани-дея энди мошинага утираётганди хам-ки, мошина йулдан таксидан ок халатда Нодира кулида бир даста кип-кизил атиргулларни кучоклаганча тушиб, чопиб келаётганига кузи тушди.

-Хух зурга етиб келдим. Улгурдим Худога шукур.

Нодира билан юзаки хайрлашар экан, Отабек билан хайрлашгани чикган кушнилар, Отабекнинг ота-онаси ва айникса кушнилар орасидаги…Мадинанинг онаси хайрон булиб Нодирага караб колишди. Нодира эса худди «Мана манман Отабекнинг ягона ва танхо севгилиси»-дея кузига ёш олиб чин дилдан, берилиб хайрлашарди.

-Мадинанг кани?

Отабек тепага каради…

Дераза ёпилиб булганди…

-Вой бу, шу котта бумади бумадиде шу киз, гулларни юлиб озор бергандан кура кугирчок уйнаса булармиди.

-Бупти Ноди жиртиллийвурма, кетвомман.

Ниманиям тушунарди Нодира…Узи севади-ю…бировнинг севгисини тушунмайди…кимнинг севгиси кучли? Хар нарсага тайёр, йулидаги барча тусикларни енгиб хар томонлама курашаетган Нодираними ёки жимгина сузсиз сузлаб, унсиз йиглаётган Мадинаними? Балки хар ким узича севар?...

Хайр севгим…хайр махаллам……хайр дустларим…хайр хаааааммааа...

Салом армия!

***

-6-

Бир нарсалар этгим келади-ю, уйлиман…жонсиз суздан не фойда?-деб…

Калбинг диккат булганида эди менга нисбатан, балки хатто шу сузларнинг хам кераги йук булармиди…

Кузларимдан фикримни англармидинг…

Факат бир нарсадан куркаман-агар канчалар изтиробдалигим сенга аён булса, юрагинг бардош бера олмасди…

Балки шунинг учун хам Аллох рахми келиб-ми, калбинг эшигини менга махкамлаб беркитган шекил…

Мана бир неча ойдир-ки Отабек факатгина Нодирадан шу каби сатрларни укйиди холос…

Уйдагилар, бир якин дусти яна ёзади холос. Мадина жим…сокинлик каби..бутун умр уйкуда курган тушию-у, уйгонганимдаги армони каби.…

Нодира кейинги хатида Отабекни кургани келишини айтибди. Отабекга бундан хурсанд булса булди-ки лекин…шунинг урнига кани энди Мадина келса…

Отабекни дусти ёзишича Мадинага совчилар ёгилётганмуш. Ха-да, шундай гузал киз.

Мана Отабекни кайтишигаям оз кун колди. Нодира уч маротаба келиб кетди, расмларга тушишди.

Мадинадан факатгина тугулган кунида бум-буш открытка келди холос. Шунгаям рахмат. Олганидан ажралгани йук, гох хидлайди, гох багрига босади…ширин хаёллар огушида келганимда у киламан, ундай дейман, бундай булади деган орзулар билан овунарди холос.

-Ия? Мадинахон? Хм..нима юмушлар билан кадам ранжида килдилар биз тамон? Кугирчоклари бузулиб колдими? Узгариб кетибсан, анчайин …хмм..нима десамикан..котта киз буб копсан буйин етилиб.

-Салом Нодира. Холам боласи билан шу ерда ётибди, кургани келудим.

-Манга кара Отабек билан гаплашиб турибсан-ми? Сангаям ёзвоттими?

-Ййййук, майли Нодира ман кетдим ишларим бор.

-Тухта, яна качон келасан? Санга зур сюрпризим бор.

-Душанба куни холам сураган нарсаларни ташлаб кетишга келсам керак, нима сюрприз?

-Келишдан олдин манбу телефонга килсанг кутволаман ёзиб ол, курасан, хурсанд буласан тугриси, куркма, мактабда нима ёш болейдикде, хамма нарса утади, бупти кутаман телефон кил.

-Нодиш шунака гузал синглинг борлигини билмаганаканман.

Нодира билан Мадина угирилиб карашса Улугбек жилмайиб турарди.

-Вой салом Улуг, роса синглим-ку, хахахаха, курмаганмидинг Мадинани? Мактабимизда укиган, Отабекни ану хм…ну сингилчаси эди.

-Майли Нодира ман кетдим.

-Бупти бупти кутаман телефон кил.

Мадина Улугбекни еб куйгудек нигохидан жахли чикиб кайрилиб кетди. Шу экан-да уша Улугбек. Неча мартта эшитган булса-да хеч курмаган экан.

-Хув, на серраясан? Ё ёкиб колдими?

-Рашкуешь? Барибир санга тегмиман дисан-ку хич бумаса санга ухшидиган кизга уйланарман нима килибди-дея кулди Улугбек.

-Нима кипти, зато ман собственницаман, моё это моё, а рашковать не моё.

Улугбек тезда гапни киска кила, хозир бензин куйиб келишини бахона килиб мошинасини варанглатиб Мадинани кетидан шошди.

Мадина сумкасини кучоклаганча автобус бекатида турарди, тухтаб ойнасини тушириб олиб боришини таклиф килди. Мадина йук узим кетаман дейишига карамай тураверди. Шу пайт бекатга автобус келаётиб каттик сигнал бера бошлади.

-Манга карен не куркас, уйизга ташаб утаман вой-бу, булинг утиринг-э, бумаса турвураман бутун остановкага шарманда булас.

Мадина караса ростанам хозир бир бало буладигандек. Э, еб куярмиди, кулимда жа булмаса соткам бор, оркасига утираман, оборса оборакосин, Нодирани таниши-ю.

Мадина тезда мошинани орка уриндигига утириб эшикни ёпди. Улугбек ашулани пастлатиб кузини йулдан тез тез узиб орка уриндикга назар ташлаб куярди. Хали хеч бир киз унда бунака уялиш, бунака хаяжонни кузгатмаганлигидан узига ва Мадинага койил коларди.

Мадинани уйини олдигача кузатиб келди ва хеч нарса деёлмади, роса сурбезбет бола шу ёшгина кизалок олдида кучсиз эди, телефонам сурай олмади, уйини хам.

Домнинг олдида чувалашиб юрган болакайлардан каерда туришини билиб олиб, тезда Нодирани олдига кайтди. Гапни айлантириб Мадина хакида куп нарсалар билиб олди. Айникса унга алвон алвон гуллар ёкишини.

Эртасига курьер оркали катта алвон лилиялардан гулдаста тайёрлатиб ичига «Покорная слуга Улугбек» деган имзоли кичкина открытка солиб, оркасига телефон ракамини хам киритиб куйди.

Шухгина юзингдан ариди кувонч, юлдузлар кечалар куйламас энди. Ой хам негадир куринмас хеч хам, гунчадек лабингда куринмас кулгу.

Ойна хам хуснингга бергандек синик…Дилингда не хислар тушунмай хеч хам, юрак хам хапкирар, бу эрур-Согинч.

У машъум кун котган унгимдан, куз олдимда ул сахна колган, биз ажрашган кун. Йуллар булди айро. Катта йулнинг кок уртасидан кетдинг сен, ортга хам бокмай, мен хам кетдим бош эгиб куз ёшим ютиб.

Билурман, кечалар куз олдингда мавжланган маъюс чехрам сенга хеч бермас уйку.

Булмайин бедор гафлатга чумарсан шунчаки эслаб.

Таажуб, тушларда гохида курарман бизнинг кунларни, у кунлар хеч бир кунга булмагай тадбик, хеч бир кундан олмай андаза, хеч качон кайтарилмас узгача кунлар.

Негадур ул кунлар хозирдек туюлмас накадар ширин, накадар тотли, накадар сархуш…

Чунки биз согинчда бекарор севгим…

Гохида биз уйлаган, хохлаган, уялиб кутган эхтиросли дамлар жонланиб тушимда, узгача хузур багишлар менинг жисмимга. Лек афсус кискадур унинг жони, тонг келиб ажратар хатто шу лахзадан, озгина ондан.

Тонг сехри булмиш кун келинчаги, кувонч ила уз табассумини хонангга жилмайиб ташлар аксини, гуёки китиклар калбингни, бор учраш дея.

Кун буйи на кувонч берадур лаззат, ва на бошка яйратар дилни.

Бир сония учиб хаёлинг, дунё ташвишлари сенга бегона, шамоллар шивирлаб унинг исмини, хеч кимда йук у сехр овозни.

Шу дамда калб торинг чертадур согинч…

Армоним сен менинг, огир беморим, берарсан азоблар шифосин бермай. Дилимда аламлар тугён урмокда, орзулар шуури берадур малхам..

Канийди келсайдинг такдирлар хайдаб, кошимда бош эгиб севгингни айласанг мумтоз, таронанг дилимдаги андухни енгиб, айласа калбимга малхам. Яратса касримда ягона ховли, ховлида гузал жой севги боги, ул боги эрам…

Хеч бир зот куринмай унда, биз ёлгиз, сену мен олам гузали, енгил шамол хам бошимизда айлагай севги васфини. Булбуллар хавасдан килса-ки шундайин хониш, титрок кучогингда хадя этсам хаттоки умрим…

Ох,бегим, васлингни тараннум айлади хушим…

Узлигин унутди сиргалиб дилингга чукди-ю кетди.

Висол лаззатидан бу хушим этмагай то абад бунчалар хузур..

Беихтиёр ширин хаёлингдан уйготар чакмокдек, чурт кесар орзуинг, таркатар тушинг, чорлайди кимлардир кайгадур яна…

Кучада, хаёлан кимнидур ухшатиб унга, юрагинг хапкириб, интилиб карайсан кузинг узолмай..ээ йук… у бошка, узгадур афсус.

Ёлгиз колдинг яна, яна мавжланар унинг тимсоли, аникдир аник, куринар маъюс чехраси, тунд булган кузлар. Бу кузлар хурланиб талпинар унсиз.

Согиндим, жоним кел, хеч нарса дема, келгину кучокла шундайин мени, жисмимдан кукларга учсин охларим. Кайтакол ёнимга, согиниб, cогиндим севгилим дея, багрингга охиста босиб, согиндим жонгинам согинчим дея…

Шу дамда унутай барчани, хаммани, бутун дунёни.

Йиглайин укиниб кайдайдинг дея, йиглайин хурланиб келмадинг дея, упайин лабларим бемажол титраб, севгилим кайдайдинг бу огир дамда.

Кайларда гунг булиб эшитмай зорим, хайкириб излаган, дод деган кунда.

Согиндим сени мен, согиндим жосус. Сен менинг котилим,

Улугбек унчалик хамма гапиргандек бойвачча наркоманга ухшамайди...Деярли хар кун гулдаста юборгани юборган, совчиям куйди…Факатгина девор тинч…такилламайди. Тугриси биринчи такиллаганидаёк гапирган булардим. Хат ёзишга ботинолмайман.

Онам хам эзвордила, турмушга чикишинг керак кизим, яхши жой чиквотти куймаяпти, яхши болага ухшиди, теги баккуват…Отабегинг энди бу ёш болалигинг кизим. Биласан отанг келгувчи –кетгувчи, бировнинг эри, бир кузлаб котта килвотман, хозир отангни пули борида туйингни килишим кере, биламан кунглинг бор унга, лекин болалик хаваси деб уйлиман, манимча тугриям кемиди, курдинг-ку кетар чоги кизи келиб канака осилганини. Яна узинг биласан кизим уйлаб кур…

Билсамийди нималар кутяптганини ушандаёк рози булардим турмушга. Хозир энди нима дейман. Бугун Нодира манга берди сюрпризини. Конверт…ичида Нодира билан сунгги кунгирокдаги эхтиросли танецлари, тиззасида ястланиб кучоклашиб утириши. Ва…армияда хам… Нахотки ман ёш бола булиб яхши куриб юрибман-у кузим кур? Нега унда шунчалар уни хис килардим. Тану жоним билан. Барибир согинаман, етишмайди манга у. »

Отабек сунгги хатларида Нодирадан Мадинага караб туришини илтимос килар ва чиндан севса Мадина билан севгисига ёрдам беришини сурарди. Нодирани эса бу гашига тегарди.

Нодира бошка бир йулини топди. «Ёвни енгишни энг осон йули унга якин булиб ичига кириб олиш» кабилида иш тут бошлади. Улугбекга маслахатлар берар, тез тез Мадинага кунгирок киларди.

Мана ниятига хам етди, улар дугона булиб олишди. Нодиранинг тугулган кунини кафеда утказадиган булишди. Албатта Нодиранинг дустлари орасида Улугбек ва Мадина хам бор эди, лекин Мадина бир соатгина утириб кетаманга тушди. Нодиранинг шифохонада ишлаши кул келди. Мадинанинг ичимлигига махсус порошокни солиб куйди. Нодиранинг битта ук билан икки куённи йукотиш фикри жудаям теран уйлаб куйилганди. Улугбек бойвачча бола булишига карамай ёмон жонига тегиб кетганди, унданам кутулади, Мадинаям эрга тегади ва Отабекни катта кулоч очиб узи якка-ю ягона кутиб олади.

Иш силлик ечаетганидан кувониб секин Улугбекни четга олиб суз котди.

-Улуг мани яхшилаб эшит, санга уни онаси улсаям бермиди, узиям теймиди, битта йули бор, лекин куркма хичнама бумиди, севасан-ку уни, пулинг хам море, улагаям шарманда керемас, шартта туй киласан коласан.

-Этмокчисан-ки…

-Ха ха йигитали, худди шундай. Хозир ану зуридан битта битта чакамиз ва кушчангни дугонамни квартирасига олиб борамиз.

-Агар у…

-Иш пишган, дорини яхшисидан ичиб куйди кизгина… Так что Улугбек сандан манга яхшигина презент.

Улугбек билан Нодира яхшигина «зуридан тортиб» нашакайф булгач, сулайиб боши гир гир айланиб оёкда туролмайдиган Мадинани мошинага солиб олиб кетишди.

-Мади бунака ахволда уйинга канака олиб бораман, хозир дугонамникига келиб узим кофе килиб бераман, и если что дори бераман, хамшираман-ку, санга шампан ёкмаган просто.

-Битта култум ичдим-ку атиги…

-Демак салатлардан захарлангансан, интоксикация булгансан. Хозир тугрилаб оёкка тургазиб уйинга мана Улугбек билан ташаб куямиз, ахозир сани тузатиш кере, опенга кейин канака юз билан кариман?.

«Салом дафтарим…салом хурлигим…салом бахтсизлик…

Яшагим келмаяпти…бу сузларни ёзишни хам истамаяпман…жирканиб кетяпман узимдан узим…Икки кун факат дори билан яшадим, жонсиз кугирчокман.

Онамга этмадим..нима дейман? Улугбек совчи юборади яна ва рози буламан…кетаман…Бунча унга бу осон булса-а? Хаммасини тайёрлаб куйган экан…яъни…куйишган экан…

Эх Нодира Нодира…Агар бахтсизлигим устига кошона бахтингни кура олсанг нима хам дердим…Лекин Оллох