O'zbek xalq pornografik ertaklari
O‘n ikki oy
(pornografik talqinda)
bolalar uchun tavsiya etilmaydi
Bolalik paytlarimizda ruslarning “O’n ikki oy” degan multfilimiga taqlid qilib ishlangan o’zbek kinosi bo’lardi. Ko’pchilik eslolsa kerak. Birinchi qadamni shu ertakni saytga moslashtirib yozishdan boshladim.
Bir bor ekan, bir yoq ekan, qadim-qadim zamonda emas, slishkim uzoq tomondamas, lekin aniq bizzi zamon va mamlakattayammas bitta Himmat ismli 19 yoshli qizcha o’gay onasi va o’gay opasi bilan birga yashagan ekan. Himmatning otasi ikkinchi xotiniga uylanganidan keyin bir-ikki yil o’tib vafot etgan, qiz bechora o’gay onaning qo’lida qolgandi. O’ttiz yeti-o’ttiz sakkiz yoshlardagi bu ayol azaldan buzuqchilik qilardi, Himmatning otasiga tegib olishining asl sababi ham shu edi. Xullas oxirgi eri o’lganidan so’ng u yana erkin qushga aylandi. Xohlagan kishisi bilan xohlaganicha sikishardi, o’z qizi Qimmatni ham ishiga o’rgatgandi. Ona-bola клиент kelmagan kunlari uyda yotib lesbili qilishardi. Ayol marhum eriga tekkanidan avvaliga afsuslandi, biroq uning o’limidan so’ng bu ishidan quvondi, chunki chol unga Himmatdek o’tir desa, o’tiradigan, tur desa, turadigan itdek itoatli va qo’ydek yuvosh qizni xizmatkor qilib tashlab ketgandi.
Nodira(ayolning ismi shunday edi)ning hukmiga o’tgan Himmat birinchi haftadayoq qizligini yo’qotdi, nodira uni o’zi tengi o’ynashiga mo’mayginaga pulladi. Shundan keyin o’tgan ikki yil ichida Himmatning hayotida seks mustahkam o’rin egalladi. Faqat o’gay ona uni bir haftada bir marta sikishgani qo’yardi, chunki ami yoyilib ketsa, mijozlarning sovub qolishini xohlamasdi.
Himmat ovqat tayyorlar, kir yuvar, uydagi jamiki qora ishlarni bajarardi. Har kuni ertalab nonushtadan keyin birinchi qiladigan ishi kechasi ona-bola mehmonlar bilan aysh qilgan xonalarni yig’ishtirib tozalash bo’lardi.
Shunday tunlarning birida g’alati voqea sodir bo’ldi. Mehmon kelmaganligi uchun ona-bola jalaplar lesbilik qila qolishdi. Ularning g’alati odatlari bor – lesbilik qilgan paytlari bir-birining lablarini, bo’yinlarini, emchaklarini o’pishardiyu, lekin amlariga tillarining uchini ham tekkizishmasdi. Ular uchun bu ishni Himmat bajarardi. Bu safar ham shunday bo’ldi.
Mana ona-bola bir martadan bo’shanganlaridan keyin shiftga qarab yonma-yon yotishibdi. Himmat esa ularning amidan oqqan suyuqlikni yalab tozalash bilan band. Nodiraning amini yalab bo’lib Qimmatnikiga o’tgan payti o’gay opasi gap boshladi.
-Oyi, eshittizmi? Xon tanlov e’lon qilibdi.
-Qanaqa tanlov?
-O’g’liga xotin tanlash uchun. Lyuboy qiz shahzodaga xotin bo’lishi mumkinakan, selkasi bor yoki yo’qligi qiziqmasmish.
-G’alatiku.
-Hm, shunaqa. Xullas kelinlikka nomzod bitta tungi ko’ylak tikib saroyga borishi kerakmish, o’sha yerda shahzodaning o’zi hammani bitta-bitta ko’rib o’ziga yoqqanini tanlarkan.
-Keyinchi?
-Keyin uyog’i bang-bang bada-bang bo’ladida.
-Qatnashmisanmi?
-Yo.
-Nimaga?
-Tikishshi bilmimanku.
-Shuyam muammomi? Mana Himmatga aytamiz ikki kunda ko’rganda chollarniyam qo’tog’i turib ketadigan qib ko’ylak tikib beradi, - shu gapni aytgach u o’ng oyog’i bilan Himmatning biqiniga turtdida so’radi – to’g’rimi jalapcha?
-Mayli, - yutinib qo’yib, qo’rqa-pisa javob berdi Himmat.
-Eshitdingmi, qizim? Tayirgalligingni ko’ruvir.
-Aaa, - dedi cho’zib esnab Qimmat. Qo’llarini ikki tomonga yoyib huzur qilib kerishgach yana qo’shib qo’ydi – qani avval tiksinchi, uyog’i bir gap bo’lar.
***
Himmat Nodira aytgandek ikki kunda emasu, uch kunda chollar tugul seksni tushunmaydigan yosh bolalar ham ko’rsa asbobi turib ketadigan qilib ko’ylakni tikib berdi. Yana to’rt kundan keyin Qimmat istamaygina saroyga jo’nadi. U baribir shahzodaga yoqishiga ishonmasdi, chunki Himmat tikkan ko’ylak yetarli darajada seksualnimas deb o’ylardi. Saroyga borishdan maqsadi esa butunlay boshqa – shahzoda boshqa qizni tanlagach uyga qaytadida tanlovda yutolmaganiga Himmat tikkan ko’ylak sababchi deb uni humordan chiqquncha kaltaklaydi.
***
Tashqarida qishning sovuq izg’irinlari kezib yuribdi. Havo shunaqangi sovuqki, huddi tuf desang so’laging yerga yetguncha muzlab qoladigan darajada. Sekin-astalik bilan ezmalaaab, ezg’ilaaab oppoq qor yog’yapti. Borliq suv quygandek jimjit. Kichkinagina hovlining burchagidagi oshxonada ovqat pishirayotgan Himmat temir darvozaning taraqlab ochilishidan cho’chib orqasiga o’girildi. Eshikdan g’azabdan tutaqib, yuzlari tugul ko’zlarigacha qizarib ketgan, nigohlarida olov yonayotgan Qimmat kirib kelardi. U eshikni yopishni hayoliga ham keltirmasdan to’g’ri oshxonaga – Himmatning ustiga bostirib kela boshadi.
-Haaa, qanjiq, qo’limga tushdingmi? Endi qutulib bo’psan.
Shunday deb qo’zichoqdek baqrayib turgan Himmatning yuziga tarsaki tushirdida, sochidan tortib gilamga yigitgancha ustiga minib olib kaltaklay boshladi.
-Hali senmisan menga halaqit beradigan? Hali senmisan shahzodaga erga tegadigan.
Qimmat har tarsaki tushirganidan shunaqa deb qichqirar, og’zidan bodi kirib shodi chiqardi. Himmat bo’lsa nozik qo’lchalari bilan yuzini berkitib
-Opajon, urmang meni. Nima yomonlik qildim sizga? – degancha yig’lardi. Bu shovqinni eshitib ichkaridan Nodira chiqib keldi. Qimmatni Himmatdan ajratib oldida so’radi
-Nima bo’ldi? Nimaga buni uryapsan?
-Shu qanjiq hamma rejalarimmi ketiga tiqdi. Hali shahzodayam bu kishimga uylanarmishlar.
-Qanaqa reja? Qanaqa shahzoda bir boshdan gapirsangchi.
-Avval manavi ketsin. Yo’qol qanjiq! – o’shqirdi u Himmatga. Oshxonada ona bola ikkovlari qolganidan so’ng Qimmat gap boshladi.
Xullas Qimmatning fikrlari xato chiqdi. Saroyga borgandan so’ng qarasa o’zinikidan yaxshi kiyim yoq. Kiyimning chiroyi qizning chiroyidagi kamchiliklarni berkitib ketgandi. Shahzoda zalga kirgach bir chetdan qizlarni tomosha qila boshladi. U borgan sari Qimmat tomonga yaqinlashib kelardi. Qizning qarshisida to’xtab unga uzoq tikildi. Nihoyat uch qadam tashlab uning oldiga keldida emchaklarning ustida turgan bantikchalarni siladi. Bu vaqtda Qimmat chuqur-chuqur nafas olardi. Harholda qarshisida shahzoda turibdida. Shu payt mutlaqo kutilmagan bir savol berildi
-Bu ko’ylakni kim tikdi?
Shahzodaning bu gapi latifadagi to’y kuni kelinning oldiga kirib nima qilishni bilmasdan xotinining emchaklarini o’ynab o’tirgan kuyovning ishidek beo’xshov chiqdi o’ziyam. Orqadagi telexlar ham kulib yubormaslik uchun bor kuchlari bilan tillarini tishlashdi, lekin savol-javobning davomi bundan ham komediya edi.
-Singlim tikkandi.
-Haa, unda hoziroq izingizga qaytingda, bir haftadan keyin singlingizni olib keling. – Shu gapni aytgan yigit shart o’girilib tashqariga chiqib ketdi. Umidvor bo’lib kelgan yana o’nlab qizlar esa amlari qichiganlari ko’yi ortga qaytishga majbur bo’lishdi.
***
Qimmat bir hafta davomida nima qilib bo’lsa ham Himmatni gumdon qilish haqida o’yladi. Nihoyat yo’lini topdi – o’zini kasalga solib ko’rpa-to’shak qilib yotib oldi. Onasi uning atrofida girdikapalak bo’la boshladi.
-Qizim nima xohlaysan? Nima yegin kelyapti? Ayt menga.
-Ko’k yalpiz qo’shilgan somsa yegim kelyapti, - xuddi havo yetmasdan qiynalayotgan odamdek entikib-entikib javob berdi qiz.
Qishning kunida ko’k yalpizga balo bormi? Tashqarida izg’irin odamni uchirib ketaman deyaptiku yalpizmish. Uning yalpiz so’rashi bekorga emasdi, chunki onasi kech tushgan bo’lishiga qaramay Himmatni o’rmonga yalpiz tergani jo’natadi (aniqrog’i haydab soladi) o’sha yerda och bo’rilarga yem bo’lib ketsa ayni muddao.
Qimmat adashmagandi, birozdan so’ng hovlidan Nodiraning baqirganini, Himmatning “Qayerdan topaman axir?” deb zorli yig’laganini, “Menga desa onangnikidan topib kel, lekin topmasdan kelma” degan po’pisani, oxirida esa temir darvozaning taraqlab yopilganini eshitdi.
***
O’rmon habashning badanidek zulmatga burkangan, qutirgan shamol uvillaydi, daraxtlar g’irchillab sinaman deydi, har zamon-har zamonda olisdan bo’rining uvillagan ovozi eshitiladi. Qo’lida savat ushlagan Himmat tizza barobar qor kechib, yuqa paltosiga o’ranib, bo’yinlarini ichiga tortgancha ketib boryapti. Tun shu qadar qorong’iki, yalpiz tugul yuradigan yo’lni topish ham amri-mahol. Oxiri qiz charchadi, yurishga madori qolmasdan tizzalab o’tirib qoldi, hayotdan umidini uzgan nigoh bilan so’nggi bor atrofga qaradi. Shu payt o’zidan yarim chaqirim uzoqlikda miltillagan bir nurni ko’rdi. Nima ekan bu? Borib ko’rish kerak. Shu fikr uni yana oyoqqa turg’izdi. Yarim soatlardan so’ng uchqunning katta gulxan ekanligini bildi, yana biroz o’tib uning atrofida davra qurib o’ynashayotgan odamlarni ham ko’rdi. Oxiri ularga yetishiga ellik qadamlar qolganda
-Hoooy, yor…dam – degancha qorga yiqildi. Keyingi voqealar uning esida yo’q. Ko’zini ochgan payti unga tepasida o’n ikki juft ko’z tikilib turardi.
-O’ziga keldi, - dedi ulardan yoshi kattaligi sezilib turgan, qo’lida hassa ushlab olgan kishi. Birdan hamma yengilgina uh tortib oldi.
-Qayerdaman? Sizlar kimsizlar? – so’radi Himmat.
-Xavfsiz joydasan, bizlar – yilning o’n ikki oyimiz, - javob berdi boyagi kishi.
-Tushunmadim, kimmiz dedingiz? O’n ikki oy?
Qizning taajjublanib turganini ko’rgan erkak hammasini bir boshdan tushuntirib berdi: bular yilning o’n ikki oyi bo’lib ismlari ham Yanvar, Fevral, Mart va hokazo edi. Ular uchta-uchtadan egizak bo’lib tug’ilishgandi, har bir uchtalikning o’rtasidagi oy erkak, ikki chetidagi esa ayol kishi, ya’ni Yanvar, Aprel, Iyul va Oktyabr erkak, qolganlar esa ayol. Boyagi birinchi bo’lib gapirgan odam Yanvar bo’lib uning qo’lidagi sehrli hassa navbati bilan oylarga o’tardi. Ular hayotining eng ajoyib payti fasllar almashuvida edi. Bunday paytlarda Yanvar Martni, Aprel esa Fevralni mazza qilib ikki oy sikardi, shuning uchun bu ikki oyda ham bahorni, ham qishni eslatadigan kunlar bor. Yanvar og’a shu gaplarni aytgandan keyin Himmatning kimligini so’radi. Himmat boshidan o’tganlarini bir boshdan aytib berib, hikoyasini yalpiz qidirishga kelganini aytib tugatdi.
-Shu sovuqda yalpiz nima qiladi? – dedi Mart jamalak sochlarining uchini tutamlab, - yalpiz Aprel ukam hassani qo’lga olgandan keyin o’sadi.
Bu paytda Aprelning hayolidan g’alati fikrlar kechmoqda edi. Himmat gapirayotgan payt u qizdan ko’zini uzmay qarab turgandi. Baland bo’yli, oq yuzli, qora qosh-u qora ko’zli, lablari g’unchadek, katta ko’kraklari kiyim ostidan ham bilinib turgan bu go’zal uning yuragidan urib qo’ygandi. Aprelning hayolini uni sikish fikri chulg’ab oldi. Ayniqsa, unga o’zining vaqtida o’sadigan o’simlik kerakligini bilgach bu istagi amalga oshadigandek tuyuldi. Asta borib Yanvar og’ani chetga tortdida holi joyda gaplasha boshlashdi.
-Yanvar og’a, keling shu qizga bir yaxshilik qilamiz. Siz menga hassani ikki soatga berib turasiz, men ozginagina joyga aprelni keltiraman. U yalpizlarini terib oladida ertalab qaytib ketadi.
-Xo’sh, bundan senga nima naf?
-Shunchaki yaxshilik qilgim kelyapti.
-Aldama, sen tulkini bilmas ekanmanmi? Sezib turibman unga yordam berib keyin taginga bosishni mo’ljallayapsan.
Siri oshkor bo’lgan Aprel qizargannamo javob berdi.
-Yer tagida ilon qimirlasa bilasiza, sizdan hayollarni ham yashirib bo’lmaydi.
-Agar shartimga ko’nsang senga yordam beraman.
-Qanaqa shart?
-Mayli qizni xohlaganincha sikaver, lekin fevral kelgandan keyin sen uni martgacha sikmaysan. Mening o’zim bir oy Fevral bilan Mart ikkalasini chavandozdek minaman. Ma’qulmi?
Aprel bir muddat o’ylab turgach, qo’lini uzatdi
-Roziman.
Gulxan oldiga qaytishgandan keyin Yanvar uzoqdan gapni boshladi
-Himmat biz senga yordam bermoqchimiz, faqat buning uchun bitta muammo xalaqit beryapti. O’zing eshitding yil fasllari almashishi uchun oylar bir-birini sikishi kerak, lekin biz hozir bunday qilolmaymiz, chunki Fevral bilan Martning har kuni hisobli. Aprel esa chin dildan senga yordam berishni xohlayapti, biroq buning uchun sen ham unga yordam berishing kerak.
-Qanaqa yordam?
-Sen uni mazza qildirishing kerak, shunda uning kuchi oshib bahorni atrofga yoya oladi.
Bu gap qizni quvontirib yubordi, axir bir oydan beri haqiqiy qo’toq ko’rmayotgan amiga shunday zabardast yigitning asbobi kirsa yomonmi?
-Roziman, - dedi u deyarli hech kim kutmagan ravishda tezlik bilan.
-Qani unda boshladik, - dedi Yanvar o’ga. – “Chodir”ni tiklanglar.
O’n ikki oyning hammasi o’rnidan turdi. Aprel gulxan yaqinidagi qor ustiga mo’ynali po’stinini yozdi, Himmat bilan ikkalasi uning ustiga o’tirishdi. Qolgan o’n bitta oy ham po’stinlarini yechib ularning atrofiga yarim doira bo’lib turishdida, kiyimlarini qo’llarida ushlagancha bir-biriga tutashtirib “chodir” hosil qilishdi. Tepadan qaragan odamga manzara quyidagicha ko’rinardi.
Oylar Aprel va Himmat gulxan
Oylar hamisha sovuq paytlarda shu yo’l bilan ichkaridagilarga qulay va issiqqina joy tayyorlab berishardi. Hozir ham Aprel bilan Himmat gulxan tafti va shulasida mazza qilishyapti. Aprel qizning ustiga yotib uni erkalab lablaridan bo’salar olardi, qo’llari esa uning ko’kraklarini ezg’ilash bilan band. Qalin mo’yna ustida yotgan Himmat bo’yinlari va tomoqlarida kuchga to’lgan yigitning qaynoq nafasi va haroratli o’pichlarini sezib soniya sayin mumdek erib bormoqda. Issiq lablardan taralgan harorat endi ko’kraklarni isita boshladi. Silliq til esa ko’kraklar orasidagi ariqchadan baqbaqagacha bo’lgan masofada tepadan pastga ohistalik bilan harakatlanmoqda. Ora-sira tishlar sosoklarni beozorgina tishlab qo’yadi. Bu erkalashlar amda ham zavq bila davom etdi. Bir mahal Himmat lablar badanidan uzilganini sezdi, ko’zlarini ochib qaragan edi ko’z oldida o’z bilagidan salgina ingichka va kaltaroq bo’lgan asbobni ko’rdi. Aprel unga yuqoridan tabassum qilgancha qarayapti. Himmat o’ng qo’li bilan asbobni ushladida boshini biroz ko’tarib tili bilan “askar”ning boshidan morojniy yalagandek qilib yalab qo’ydi, so’ng rakom turib olgancha zavq bilan qo’toqni so’ra ketdi. Aprel bundan shu qadar zavq olardiki, hatto avvallari Fevral bilan Mart yoki May bilan Iyun birgalikda minet qilganda ham bunchalik kayfni sezmagandi. Himmat yigitni chalqancha yotqizdida qo’liga tuflab amini namlaganda keyin Aprelning preslariga qo’llari bilan tiralib qo’toqqa o’tirib tura boshladi, o’n daqiqadan so’ng yigit chavandozlardek, qizning sochlarini qo’liga o’rab olib tortgancha, to’nqaytirib sika boshladi. Yigitning harakatlari borgan sari tezlashib tugatishga yaqinlashayotgani sezildi.
-Meniki kelyapti, nima qilay jonim?
-Ichimga, ichimga to’kurin, jooon.
Ohirgi siltashdan so’ng qizning ichiga qaynoqqina sperma otilib kirdi. Shu qadar ko’p oqib kirdiki, hatto am ichida turgan qo’toq so’ligandan so’ng uning yonlaridan tashqariga ikki-uch tomchi oqib ham chiqdi.
-Amingga gap yo’q jonim.
-Sizning ham qo’tog’ingiz yedinniy qo’tog’lardanakan, - dedi Himmat yigit bilan quchoqlashib yotgan paytlarida tabassum qilgancha uning labidan oxirgi bo’sasini olarkan.
Ertalab uyqudan turishgach yana bir partiya sikishib olishgandan so’ng Aprel Yanvar og’adan hassani oldida yaqinlaridan oqib o’tadigan soyning atrofidagi joylarga bahorni yoydi. Himmat bir soat ichida keraklicha yalpiz terib oldida, oylar bilan xayrlashib uyiga jo’nadi.
***
Uyiga kelayotgan qizni ajoyib yangilik kutib turardi. Darvoza oldiga yetganda ichkaridan chiqib kelayotgan, bashing kiyingan bir necha odamni ko’rdi. Ularni chiqarib yuborish uchun to’xtab turdi. Ular orasidagi yosh bir yigit uning e’tiborini tortdi, o’z navbatida u ham yigitning. Bir-birlariga ro’para kelishgan payt qiz salom berdi.
-Voalaykum assalom, siz shu uyda yashaysizmi?
-Ha.
-Qimmatning singlisimisiz?
-Ha.
-Hayriyate, ohiri topdim sizni. Qani yuring men bilan.
-Qayoqqa?
-Qayoqqa bo’lardi saroygada. Men shahzodaman, endi siz mening xotinim bo’lib saroyda yashaysiz.
Shunday deya yigit Himmatni dast ko’tardida to’g’ri borib mashinasiga o’tirdi, ular birgalikda saroyga jo’nab ketishdi.
Mana hurmatli tinglovchilar ertagimiz ham tugadi. Uni qanchalik tez o’qib chiqqan bo’lsangiz shunchalik tez esingizdan chiqarib yuboring. Chunki bu voqealar hech qachon hayotda bo’lmaydi